Σήμερα, το γνωστικό αντικείμενο της αναισθησιολογίας είναι ευρύτατο.
Η επαφή του αναισθησιολόγου με ασθενείς όλων των ειδικοτήτων και όλων των ηλικιών και η εμπειρία που αποκτά με την περιεγχειρητική διαχείριση αυτών, παράλληλα με την εξέλιξη των φαρμάκων, των τεχνικών αναισθησίας και της τεχνολογίας, τον καθιστούν πλέον κλειδί στην αντιμετώπιση όλων των ασθενών αυτών.

Το περιεχόμενο του μαθήματος έχει ως εξής:

1. Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα,
2. Στοιχεία εφαρμοσμένης φυσιολογίας αναπνευστικού συστήματος,
3. Διαχείριση του ανώτερου αεραγωγού,
4. Στοιχεία εφαρμοσμένης φυσιολογίας κυκλοφορικού συστήματος,
5. Υγρά και ηλεκτρολύτες του ανθρώπινου σώματος-Οξεοβασική ισορροπία-Περιεγχειρητική χορήγηση αίματος και παραγώγων,
6. Δι’ εισπνοής χορηγούμενα αναισθητικά,
7. Ενδοφλέβια αναισθητικά,
8. Τοπικά αναισθητικά,
9. Αναισθησιολογικός εξοπλισμός,
10. Παρακολούθηση ζωτικών λειτουργιών (monitoring),
11. Είδη αναισθησίας,
12. Αναισθησία και ειδική χειρουργική,
13. Καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (βασική και εξειδικευμένη).
Επιπλέον οι ασθενείς ασκούνται στη Διαχείριση ανώτερου αεραγωγού-Βασική ΚΑΡΠΑ και παρακολουθούν την αναισθησιολογική διαχείριση των ασθενών στα χειρουργεία (τακτικά και επείγοντα).